Pochodzą z Australii i są najpopularniejszymi z małych papug. Zostały
sprowadzone do Europy ponad 100 lat temu. Średnia długość ich życia, to około 15
lat. Dorastają do 18 - 20 cm i mogą ważyć 26 - 29 g. Nie należą one do głośnych,
przynajmniej w porównaniu do innych gatunków o podobnych rozmiarach np.
nierozłączek.
Papugi faliste uważane są za łatwe w oswajaniu, w szczególności te z chowu
klatkowego. Bardzo często polecane dla osób początkujących, jako pierwsi papuzi
podopieczni. Osobiście polecam, w szczególności dla dzieci lub osób, które nie mają
sprecyzowanego wyboru. Posiadają one zdolności do naśladowania dźwięków,
a bardziej zdolne potrafią powtórzyć kilka słów.
Nie są wymagającym gatunkiem w hodowli, a w domu nie potrzebują od nas
dużo uwagi, pod warunkiem, że trzymamy je we dwójkę, lub w większym stadzie.
Dość popularnym mitem, jest to, że oswoić można tylko papugę trzymaną w
pojedynkę. Moim zdaniem bardziej istotny jest wiek, rodzaj hodowli oraz charakter
danego osobnika, a także to, ile jesteśmy w stanie poświęcić mu czasu.
Nieodzownym elementem, jak w przypadku każdego innego zwierzęcia, jest nasze
postępowanie i zachowanie cierpliwości. Oswajanie pupila, to proces, który przebiega
etapami i może minąć trochę czasu, zanim ptak nam zaufa.
Papużki te występują w różnych odmianach barwnych. Od bardzo
popularnych, typu zielona, niebieska lub biało-niebieska, do coraz nowszych
wariantów takich jak: tęczowe, czubate, czarne, wystawowe itd.
Papugi polecam także początkującym hodowcom, ponieważ motywują do
dalszego działania, dzięki łatwości uzyskania ewentualnych lęgów. Jeśli planujemy
rozpocząć hodowlę, warto zaopatrzyć się w ptaki zdrowe, wolne od obciążeń
genetycznych, np. chorób czy wad rozwojowych. Najłatwiejszym sposobem na to, jest
wybór dobrego i rzetelnego hodowcy, których przy zakupie udzieli niezbędnych rad.